در کلاس درس امام حسن مجتبی (ع)
سخنان امام حسن مجتبی (ع) برای همکلاسی من
دانش خود را به مردم بیاموز،
وخودنیز دانش دیگران را فراگیر.
برای مشاهده ی بقیه ی سخنان امام به ادامه ی مطلب بروید .
در کلاس درس امام حسن مجتبی (ع)
سخنان امام حسن مجتبی (ع) برای همکلاسی من
پستی آن است که شکر نعمت نکنی.
كسى كه خدا را بندگى نماید،
خداوند هم همه چیز را فرمانبردار او گرداند.
دانش را فراگیرید
و اگر توان حفظش را ندارید بنویسید
و در خانه هایتان نگهدارى نمائید.
هیچ بى نیازى برتر از عقل نیست
و هیچ نیازمندى هم مثل نادانى نیست
و هیچ وحشتى بدتر از خودپسندى نیست،
و هیچ عیشى لذت بخش ترازاخلاق نیكو نیست.
چنان با مردم رفتار نما
كه دوست دارى با تو رفتار كنند.
شما را به پرهیزگارى و ترس از خدا
و ادامه تفکر و اندیشه سفارش مى كنم،
زیرا كه تفکر و اندیشه، پدر و مادر تمام خیرات است.
عاقل و خردمند
به كسى كه از او نصیحت و اندرز خواهد،
خیانت نكند.
زیرك ترین زیرك ها فرد با تقوا است،
و احمق ترین احمق ها شخص فاجر و فاسق است.
هیچ قومى مشورت نكرد ،
مگر این كه به ترقى و تكامل راه یافت.
شروع به نیكى و بذل و بخشش،
پیش از درخواست نمودن،
از بزرگترین شرافتها و بزرگى هاست.
كسى كه عقل ندارد ، ادب ندارد
و كسى كه همّت ندارد ، جوانمردى ندارد
و كسى كه دین ندارد ، حیا ندارد.
و خردمندى موجب معاشرت نيكو با مردم است ،
و به وسيله عقل سعادت هر دو عالم به دست مى‌آيد.
پرسش صحيح نيمى از علم است ،
و مدارا كردن با مردم نيمى از عقل است ،
و اقتصاد و اعتدال در زندگى نيمى از مخارج است.
تعجب مى‌كنم از كساني كه
در غذاى جسم خود فكر مى‌كنند
ولى در امور معنوى
و غذاى جان خويش تفكر نمى‌كنند.
شكم را از طعام مضر حفظ مى‌كنند
ولى در روح و روان خويش
افكار پليد و پستى را وارد مى‌كنند.
خيرى كه هيچ شرى در آن نيست ،
شكر بر نعمت و صبر بر مصيبت و ناگوار است .
اى بندگان خدا ، از خدا بپرهيزيد ،
و بدانيد كه هر كس از خدا بپرهيزد ،
خداوند او را به خوبى از فتنه‌ها و آزمايشها برآورد
و در كارش موفق سازد و راه حق را برايش آماده كند.
پناهنده به خدا آسوده و محفوظ است ،
و دشمنش ترسان و بى‌ياور.
سفاهت ، به پستى گراييدن و با گمراهان نشستن است
مروت
حفظ دين ، عزت نفس ،
نرمش ، احسان ، پرداخت حقوق
و اظ‌هار دوستى نسبت به مردم است.
كرم ،
بخشش پيش از خواهش
و اطعام در قحطى است .
بخل آن است که
آنچه در كف دارى شرف بدانى ،
و آنچه انفاق كنى تلف شمارى .
بى نيازى،رضايت نفس است به
آنچه برايش قسمت شده ، هر چند كم باشد .
شرف ،
موافقت با دوستان
و حفظ همسايگان می باشد.
پستى و ناكسى ،
به خود رسيدن و
بى‌اعتنايى به همسر است.
فقر ، حرص به هر چيز است .
هلاكت و نابودى مردم در سه چیز است:
كبر ، حرص ، حسد
تكبّر كه به سبب آن دین از بین مى رود
و به واسطه آن، ابلیس، مورد لعنت قرار گرفت.
حرص كه دشمن جان آدمى است
وبه واسطه آن آدم از بهشت خارج شد.
حسد كه سررشته بدى است
و به واسطه آن قابیل، هابیل را كشت.
در آینه ی نهج البلاغه ی علی (ع) - 38 برای همکلاسی من ، کلاس ششمی ها